آزمایشات بالینی و مولکولی برای سرطان دهانه رحم

تشخیص و پایش دقیق برای مدیریت مؤثر سرطان دهانه رحم حیاتی است. در زیر مهمترین آزمایشها و روشها آورده شده‌اند:

آزمایشات تشخیصی بالینی

• پاپ اسمیر:

  • سلولهای پیش‌سرطانی یا سرطانی در دهانه رحم را بررسی می‌کند.
  • هر ۳ تا ۵ سال برای افراد ۲۱ تا ۶۵ سال توصیه می‌شود.

• تست DNA اچ‌پی‌وی (HPV) :

  • سویه‌های پرخطر اچ‌پی‌وی (مانند HPV 16 و ۱۸ ) مرتبط با سرطان دهانه رحم را شناسایی می‌کند.
  • اغلب همراه با پاپ اسمیر برای غربالگری افراد بالای ۳۰ سال استفاده می‌شود.

• کولپوسکوپی و بیوپسی:

  • معاینه بزرگنمایی‌شده دهانه رحم با استفاده از اسید استیک برای نشان‌دادن ناهنجاری‌ها.
  • نمونه‌های بافت (بیوپسی) برای تحلیل آسیب‌شناسی برداشته می‌شوند.

• تصویربرداری:

  • ام‌آرآی/سیتی اسکن لگن:  اندازه تومور، گسترش به غدد لنفاوی یا اندام‌های مجاور را بررسی می‌کند.
  • پت-سیتی (PET-CT) :  متاستازهای دوربرد در موارد پیشرفته را شناسایی می‌کند.

• مرحله‌بندیFIGO :

  • سرطان را از مرحله I (موضعی) تا IV (متاستاتیک) دسته‌بندی میکند تا درمان را هدایت کند.

آزمایشات مولکولی و بیومارکرها

• ژنوتایپینگ اچ‌پی‌وی (HPV) :

  • شناسایی سویه‌های خاص پرخطر اچ‌پی‌وی برای پیش‌بینی خطر سرطان.

• رنگ‌آمیزی دوگانهp16/Ki-67 :

  • ضایعات پیش‌سرطانی را از تغییرات خوش‌خیم در نمونه‌های پاپ متمایز می‌کند.

• آنتی‌ژن کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC-Ag)‌:

  • بیومارکر خونی برای پایش پاسخ به درمان یا عود بیماری.

• آزمایشPD-L1 :

  • تعیین واجد شرایط بودن برای ایمونوتراپی (مانند پمبرولیزوماب).

• تکنیکهای نوین:

  • بیوپسی مایع:  شناسایی DNA تومور در گردش خون برای پایش غیرتهاجمی.
  • توالی‌یابی نسل جدید (NGS) :  شناسایی جهش‌ها برای درمان‌های هدفمند.