اگرچه پیشگیری کامل از سرطان دهانه رحم همیشه ممکن نیست، اما راهکارهای مبتنی بر شواهد میتوانند خطر را بهطور چشمگیری کاهش دهند. در اینجا راهنماییهای دقیق ارائه میشود:
۱. واکسیناسیون علیه HPV
واکسن HPV:
واکسنهایی مانند گارداسیل یا سرواریکس در برابر سویههای پرخطر HPV (۱۶ و ۱۸) که عامل ۷۰٪ سرطانهای دهانه رحم هستند، محافظت ایجاد میکنند.
برای سنین ۹ تا ۲۶ سال (و در برخی موارد تا ۴۵ سال) توصیه میشود و بهصورت ۲ تا ۳ دُز تزریق میشود.
واکسیناسیون پسران و مردان: انتقال HPV را کاهش داده و از شرکای جنسی محافظت میکند.
۲. غربالگری منظم
پاپ اسمیر (تست پاپ):
تغییرات پیشسرطانی سلولها را شناسایی میکند. غربالگری از ۲۱ سالگی شروع شود (هر ۳ تا ۵ سال بسته به سن/دستورالعملها).
تست: DNA HPV
سویههای پرخطر HPV را تشخیص میدهد. اغلب برای زنان ۳۰ سال به بالا همراه با پاپ اسمیر استفاده میشود.
۳. روابط جنسی ایمن
استفاده از کاندوم: خطر انتقال HPV را کاهش میدهد (اگرچه ۱۰۰٪ مؤثر نیست).
محدود کردن شرکای جنسی: تعداد کمتر شرکا، خطر مواجهه با HPV را کم میکند.
۴. پرهیز از سیگار
ترک سیگار: سیگار سیستم ایمنی را ضعیف میکند و مقابله با عفونت HPV را سختتر میسازد.
۵. سبک زندگی سالم
رژیم غذایی متعادل: مصرف آنتیاکسیدانها (ویتامینهای A، C، E ) برای تقویت سیستم ایمنی.
ورزش: حفظ وزن سالم و کاهش التهاب.
۶. درمان ضایعات پیشسرطانی
نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم (CIN) :
معمولا سلولهای غیرطبیعی را با روشهایی مثل LEEP، کرایوتراپی یا لیزر درمان میکنند تا از پیشرفت به سرطان جلوگیری شود.
۷. آموزش و آگاهی
شناختHPV : درک چگونگی انتقال، آزمایشها و واکسیناسیون HPV
توجه به علائم: خونریزی غیرطبیعی، درد لگن یا ترشحات غیرعادی
۸. پرهیز از مصرف طولانیمدت قرصهای ضدبارداری
بررسی جایگزینها: مصرف طولانیمدت (< ۵ سال) قرصهای ضدبارداری ممکن است کمی خطر را افزایش دهد.
۹. پیگیری پس از درمان
پس از درمان ضایعات پیشسرطانی یا سرطان: غربالگری منظم برای نظارت بر عود بیماری ضروری است.